تا کی دل من چشم به در داشته باشد ؟

ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

 آن باد که آغشته به بوی نفس توست

از کوچه ما کاش گذر داشته باشد

 

شجاعت مـی خواهد
وفادار احساسـی باشـی
کـه میدانـی
شکست مـی دهد
روزی نفس های تنهایـــی دلت را

 

از گلچین امید هایت چتری برایم بفرست تا خیس دلتنگیت نباشم...

 

سوهان می کشم

قصه دلتنگی هایم را

تا هموار سازم جــــاده های آمدنت را ...!!!

 

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل…خوب است!

مثل همین باران بی سوال

که هی می بارد…

که هی اتفاق آرام و شمرده شمرده می بارد!!

 

با ابرها چه غصه‌ی پنهانی‌ست؟
این عصرِ چندشنبه‌ی بارانی‌ست؟

وقتی که می‌بُریم مدام از هم
این عشق نیست، چاقوی زنجانی‌ ست

پنجره ی باران خورده ات را باز کن
چند سطر پس از باران
چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده
دلم برایت تنگ است

 

سلام من یه بوس کوچولو هستم که جامو گم کردم اجازه هست روی لبات بشینم ؟

 

درون دل که پیدا نیست پر از زندان و زندانیست

تو را محکوم آن کردم نمی دانم دلیلش چیست ؟

سبب شاید همین باشد بدون تو نباید زیست .

 

خندیدن، خوب است. قهقهه، عالی است. گریستن، آدم را آرام می کند اما… لعنت بر بغض !

 

عشق تو وسط قلبمه ، درست همینجا ، همین تو
یه بوسه بده واسه مریض میخوام ، آخه بوسه هات داره حکم دارو !

 

رفیق مثل کفش میمونه ، رفاقت مثل جاده !
خیلی سخته وسط جاده بفهمی پا برهنه ای

 

دستی ز کرم به شانه ی ما نزدی / بالی به هوای دانه ی ما نزدی
دیری ست دلم چشم به راهت دارد / ای عشق سری به خانه ی ما نزدی . . .

 

در سینه دلی به وسعت غم دارم / بر زخم دلم نیاز مرهم دارم
هر چیز برای خود فراهم کردم / در زندگی ام تو را فقط کم دارم . . .

 

بی ارزشم و جز تو خریدار ندارم / گیرم بخرندم ، به کسی کار ندارم
گر در هر دو جهانم نپسندد تو پسندی / من در دو جهان غیر شما یار ندارم . . .

 

بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم . . .

 

طنین نبض بارانی / بلوغ چشمه سارانی
تو را من دوست می دارم / و می دانم که می دانی . . .

 

ذوقم که میرسد به تو فعال میشود / دور از تو خاک میخورد و چال میشود
این عاشق خجالتی از شرم چشمتان / هر وقت میرسد به شما لال میشود

 

وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد

گل هایی که شکوفه نمیدن

حداقل اس ام اس بِدن !

 

چراغارو خاموش کن

چراغارو خاموش کن هوا هوای درده
دوست ندارم ببینی چشمی‌که گریه کرده

 

چراغارو خاموش کن سرگرم گریه باشم
می‌خوام به روم نیارم باید ازت جدا شم

فکر نبودن تو دنیامو می‌سوزونه
چراغارو خاموش کن چشم و چراغ خونه

 

یه خورده آرومم کن نشون نده که سردی
حالا وقته دروغه بگو که بر‌میگردی

 

از شرم اشکای من رفتی چرا یه گوشه
ازم خجالت نکش چراغا که خاموشه

 

اگه دلت هنوزم باهام یکم رفیقه
یه خورده دیرتر برو فقط یه چند دقیقه

 

 

فکر میکردم  که عشق یک پرنده است.یک گل

یا که یک ترانه است

یا که خنده کودکانه

هر چه هست .جاودانه است

از پنجره جاده را میپیمانم به امید اینکه تو بیایی

با خود در اندیشه سلامی هستم که میخواهم تقدیمت کنم!

اما جوابی از درونم میگوید: به چه می اندیشی؟

به تمنای کدامین وصال اینچنین بی قراری؟ 

 مسافر تو اینجاست" میان سینه ات

او هرگز این کلبه محقر را ترک نکرده.

له دوکتری چاوم پرسی چاوه کانم چیانه؟

وتی:دووری عه زیزانه نیسمان ئه و ده رمانه

 

هه رچه ند که نات بینم                                                                                                                     

به ڵام ده نگی خه نده ت                                                                                                                    

ئه بزوێنێ                                                                                                                                    

دڵی سڕم